Schrijven is mijn passie. Dat breng ik duidelijk naar voren en het is dan ook niet gek dat ik mijn beroep ervan heb gemaakt. Maar hoe ben ik er dan op gekomen om ook teksten te redigeren? Het is een andere tak van sport, waarbij het gaat om de tekst van iemand anders. Je bent minder vrij in het schrijven. Eigenlijk is het een ontwikkeling van de laatste jaren dat ik steeds meer teksten voor anderen ging redigeren. Ben je nieuwsgierig naar hoe dat precies ging? Je leest het in deze blog!
Mijn vriend, Sjonny, heeft dyslexie. Dat kan op allerlei manieren en in verschillende maten tot uiting komen. Bij hem komt het erop neer dat hij het moeilijk vindt om een lopend verhaal precies op papier te zetten zoals hij het bedoelt. In gesprekken lukt het hem prima om een verhaal te vertellen. Zet hij dit op papier, dan heeft hij er moeite mee om zinnen in een logische volgorde te zetten, interpunctie te gebruiken en een verhaal goed op te bouwen. Spelling en formulering kloppen soms niet, waardoor de tekst minder goed over komt dan hij eigenlijk bedoelt.
Regelmatig vraagt hij mij mee te kijken bij verschillende teksten en te controleren of dat wat hij bedoelt, in de tekst overkomt. Ik hielp hem hierbij, zonder de tekst op inhoud te veranderen.
Niet alleen voor mensen met dyslexie kan het fijn zijn dat iemand met een tekst meekijkt. In principe is dat voor iedereen zo. Als je zelf een tekst schrijft, weet je namelijk wat je wilt zeggen. Lees je het terug, dan lees je gemakkelijk over fouten en ontbrekende woorden heen. Ook heb jij in je hoofd hoe de tekst moet overkomen. Een ander die het leest, zou dit anders kunnen opvatten. Het is dan ook niet voor niets dat docenten tijdens mijn studies er steeds op hamerden om teksten echt te laten controleren. Eigenwijs dat ik was, liet ik dat niet altijd doen, maar de keren dat ik dat wel deed, werden er altijd puntjes uit gehaald.
Ik heb tijdens mijn studiejaren dan ook regelmatig teksten van klasgenoten gecontroleerd en zelfs een scriptie geredigeerd van een vriend die ging afstuderen aan een technische studie. Ik had totaal geen verstand van de inhoud van de scriptie, maar merkte dat dat ook niet nodig was om de tekst te kunnen redigeren.
Naarmate ik meer teksten voor mijn vriend, klasgenoten en andere vrienden had geredigeerd, merkte ik dat ik het erg leuk vond om dat te doen. Niet alleen omdat ik met taal bezig kon zijn, kon stoeien met woorden, maar ook omdat ik iemand anders er enorm mee help. Bij mij gaat het heel natuurlijk en ik haal er plezier uit, terwijl het een ander moeite, frustratie en onzekerheid oplevert. Eén en één is dan twee, toch?
Ik ben een behulpzaam persoon en haal voldoening uit het helpen en ondersteunen van anderen. Dat ik mijn passie voor schrijven kan combineren met het helpen van anderen, maakt dat ik ervoor heb gekozen om ook teksten te redigeren. Dit kunnen allerlei soorten teksten zijn: van brochures tot een verslag voor school en van een enkele pagina tot een groter pakket.
Ben jij of ken jij iemand die het fijn zou vinden als ik zijn of haar teksten redigeer? Neem gerust contact met me op!
Reactie plaatsen
Reacties