Q1 van 2022 is bijna voorbij. Dat betekent niet alleen dat de btw-aangifte er weer aan zit te komen. Het is ook een moment van reflectie. Veel ondernemers stellen doelen per kwartaal. Ik ook. En dat heb ik deze keer anders aangepakt dan het vorige kwartaal. Een gesprek met mijn vader en een waardevol inzicht gingen daaraan vooraf. In deze blog vertel ik je er meer over.
Te hoge doelen
Vorig jaar november liep ik met mijn familie door een prachtig natuurgebied in Friesland. Tijdens de wandeling sprak ik met mijn vader over doelen die ik voor mezelf had gesteld voor de laatste maanden van 2021. Hij wist dat ik dit had gedaan en vroeg me hoe het ging. Ik benoemde dat ik mijn doel niet had behaald, maar dat mijn behaalde resultaat wel realistisch was en ik daar alsnog trots op was. We spraken hierover verder en gingen hier dieper op in. Uiteindelijk kwamen we tot de conclusie dat ik veel te hoge doelen had gesteld.
Hoe ik de doelen stelde
Als denken een olympische sport was, dan had ik al een aantal medailles in de vitrinekast staan. Ik kan veel en lang denken, beren op de weg zien en ‘ja-maar’en bedenken. Het stellen van doelen gaat mij dan ook niet altijd makkelijk af. ‘Maar wat als -dit- gebeurt? Wat als het niet lukt?’
Afgelopen jaar stelde ik doelen voor mezelf met behulp van een werkboek uit mijn businessplanner. Het werkboek daagde je uit om groots te denken en ik nam me voor om eens niet aan die beren en ‘ja maar’en te denken. Ik bedacht doelen waar ik normaal gesproken van zou denken dat ik ze echt niet kon behalen. In plaats van bedenken waarom ik het niet zou halen, ging ik bedenken hoe dat wel zou lukken. Ik zette het doel uit in maanden en besloot vertrouwen te hebben op dat het zou lopen zoals ik wilde. Ik was erg benieuwd naar hoe dit zou gaan verlopen en zette mijn schouders eronder.
Het verloop van 2021
Het eerste half jaar van 2021 verliep ontzettend goed. Ik behaalde elke maand goede resultaten die nog beter waren dan ik had durven dromen. Wauw, het werkt gewoon! Tot het in de zomer erg rustig werd. Een grote opdracht kwam te vervallen, ik werd ziek en ik ging een paar weken op vakantie. Weken verstreken. Ik probeerde van alles om de situatie te verbeteren en dat deed het ook, maar toch zou ik mijn doelen zo niet behalen.
Inmiddels was het oktober. Ik kon me in allerlei bochten gaan wringen en enorm zitten balen, maar ik besloot dat niet te doen. Ja, tuurlijk baalde ik, maar ik wilde ook door. Ik accepteerde dat de situatie was zoals hij was en ging nieuwe doelen vaststellen voor de laatste maanden van het jaar. Ik stelde een einddoel voor eind 2021 en bepaalde wat ik per maand moest doen om dat doel te behalen. Duidelijk, toch?
Ambitieus of onrealistisch?
De doelen die ik had gesteld waren duidelijk en motiveerden me enorm. Ik ging hard aan het werk en deed enorm mijn best om maanddoelen van oktober te behalen. Dat lukte niet. En toen kwam het moment dat ik met mijn vader hierover sprak en besefte dat ik te hoge doelen had gesteld. Ik dacht ambitieus te zijn, maar in plaats daarvan was ik onrealistisch.
Doordat ik onrealistische doelen had gesteld, was de kans klein dat ik trots en blij zou zijn, omdat ik het doel zou hebben behaald. Integendeel, ik was mijn eigen teleurstelling aan het creëren. Zoals ik tegen mijn vader zei, was ik toch trots op wat ik had behaald. Ik had door de doelen onrealistisch waren. Dat had alleen ook anders kunnen zijn.
Regelmatig kom ik tips tegen over het stellen van ambitieuze doelen, het behalen van je dromen en jezelf uitdagen. Naar mijn idee leven we in een maatschappij waarbij goed vaak niet goed genoeg is. Het kan altijd een tandje beter, vindt men. Maar is dat zo? Is goed niet gewoon goed genoeg? Werken we onszelf niet over de kop als we continu naar perfectie streven? Volgens mij moeten we unaniem bepalen dat goed ‘gewoon’ goed genoeg is.
Ambitieuze doelen
Ja, ik ben gedreven en haal graag het uiterste uit mezelf, uit een tekst en uit mijn bedrijf. Daarnaast vind ik plezier maken ook erg belangrijk. Gedrevenheid is goed, maar slaat dat door, dan staat dat het plezier in de weg.
Afgelopen januari heb ik opnieuw doelen gesteld. Met het voorgaande in mijn achterhoofd had ik het voornemen om niet mijn eigen teleurstellingen te creëren. Ik bedacht me twee dingen:
- Wat denk ik in ieder geval te kunnen behalen?
- Wat behaal ik als ik net iets ambitieuzer ben?
Ik keek realistisch naar de situatie en heb – hoewel ik zo graag meer wilde – op basis daarvan doelen gesteld. Ik heb mezelf net dat beetje uitgedaagd, waardoor het ambitieuze, realistisch doelen zijn geworden. En of ik ze ga behalen? Dat ga ik over drie weken bekijken.
Natuurlijk heb ik ondertussen het een en ander bijgehouden, maar ik heb het afgelopen jaar ook gemerkt dat er in twee weken veel kan gebeuren. Op een vervelende of juist een goede manier. Maar over dat onderwerp kan ik nog wel een hele blog wijden.
